[nivo-slider theme=’light’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/08/spullen.png’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/08/borden.png’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/08/hoekvanholland.png’][/nivo-slider]

YES, het is gelukt! Vandaag rende ik 30 kilometer van Hoek van Holland naar Delft. Vraag niet hoe, want het ging zoveel slechter dan de 26 kilometer van vorige week, maar het doel is weer behaald.

Vanmorgen werd ik rond half 8 wakker. Volgens de buienradar zouden er nog een aantal buitjes voorbij trekken, dus leek het me slimmer om even te wachten. Na een ontbijtje van 2 kampioentjes met kaas (hoe toepasselijk :p) vertrok ik met het OV naar Hoek van Holland.

Ja hoor, ik had de eerste meters nog niet gerend of ik moest al plassen, shit! Hopen maar dat het vanzelf wegtrekt. Toch niet. Nog in Hoek van Holland zelf rende ik een eettentje binnen. Met een lege blaas rent het toch een stuk fijner! Maar daar was alweer het volgende obstakel, want ik had geen idee hoe ik uit Hoek van Holland weg kwam. Vooraf leek het op Google Maps allemaal zo simpel, maar ik ben een paar keer verkeerd gelopen. Uiteindelijk m’n telefoon maar in m’n hand gehouden en de route terug gevonden.

Inmiddels had ik het aardig warm, het jasje wat ik in de trein aan had zat heel irritant om m’n middel geknoopt, dus die hield ik op een gegeven moment maar in m’n hand. Maarja, met een telefoon, jasje en bidon in je handen loopt het ook niet heel fijn. Na 10 kilometer rende ik voorbij het dorpje Heenweg en was het tijd voor m’n eerste energygel, die had zitten lekken in mijn Spibelt (waarschijnlijk door het schuren tegen de rits), ook dat nog! Wat een gedoe. Gelukkig wordt eten en drinken verzorgd tijdens de marathon, dus hoef ik dit allemaal niet meer mee te nemen.

Rond 20 kilometer was mijn water op, en rende ik de receptie van een camping binnen en vroeg ik of ik mijn bidon even mocht vullen. Ze zeiden nog voor de grap dat ze me ook wel even thuis wilden brengen, maar dat aanbod heb ik wijselijk (of toch niet?!) afgeslagen, ik moest immers nog 10 kilometer. Bij 24 kilometer kreeg ik heel erg honger (ook weer van geleerd, er zat te veel tijd tussen mijn ontbijt en het moment dat ik begon te rennen), dus in Schipluiden de Appie binnen gelopen voor een banaan en een flesje Aquarius. Nog maar 6 te gaan!!! Van dat stilstaan in de Albert Heijn had ik hele vermoeide benen gekregen, dus die laatste kilometers moesten echt vanuit m’n tenen komen. Maar ik heb het gehaald!!!!

Moraal van dit verhaal:

• Geen energygels meer kopen van Powergel, die gaan lekken
• Geen jasje meer om je middel knopen, dat zit irritant. Dan maar een vuilniszak om mezelf op de heenweg warm te houden
• Genoeg eten voordat ik ga rennen, en letten op de tijd tussen ontbijt en het starten met rennen

Nu even een weekje rustig aan, volgende week zondag loop ik de Halve Marathon van Oostland. Gelukkig is dat ‘maar’ 21 kilometer ;).