Ondanks dat ik in geen maanden meer op snelheid heb getraind, liep ik gisteren een dik PR op de 10 kilometer! Samen met Bas (onze eerste hardloopwedstrijd waar we samen aan mee deden) en m’n vader deed ik mee aan de Hoge Veluwe Loop, midden op het gelijknamige Nationale Park. Naast een 10 kilometer was er ook een halve marathon, 5 kilometer, kidsrun en diverse trailruns.
Ik denk dat ik nog nooit zo’n relaxte race heb ervaren. Normaal gesproken voel ik altijd wel iets van zenuwen op race day, maar nu was m’n buik volledig kalm van tevoren. Waarschijnlijk omdat deze loop voor mij vooral in het teken stond van lekker lopen, en niet zo zeer een goede tijd neerzetten. Ik had nou eenmaal in geen tijden meer echt op snelheid getraind tijdens mijn marathon trainingsweken.
Nadat Bas en ik iets later dan gepland voor de deur stonden bij mijn ouders (mijn telefoon is er gisterochtend mee gekapt, ik kreeg hem helaas ook niet meer aan de praat…) stapten we de auto in richting Hoenderloo. Tussen Otterlo en Hoenderloo was er een speciale parkeerplaats ingericht voor alle deelnemers. Gelukkig wisten we dat het nog een stukje lopen was naar de start (1,85 km gemeten met m’n horloge) dus waren we er ruim op tijd. Getwijfeld wat we aan moesten trekken, er was een strakblauwe lucht maar wel een fris windje. 5 minuten voor de start besloot ik toch alleen in een shirtje te gaan, en legde m’n jasje terug in m’n tas.
Het startsein van de 10 kilometer klonk en na een halve minuut gingen we over de startlijn. Bas was ik helaas al snel kwijt door het inhalen van veel mensen, maar ik heb wel naast m’n vader kunnen rennen. Ik denk dat het kwam door de aangename temperatuur en het fijne wegdek (bijna alles was asfalt, slechts een klein stukje ging over een wandelpad), maar ik heb echt heerlijk gelopen en genoten van de mooie natuur. Ik zou echt wel wat vaker de natuur in willen voor m’n hardlooprondjes.
De hele tijd liepen we rond de 5.10 per kilometer. Wat een verschil als je nagaat dat ik de marathon in 6.00 per kilometer liep. Al zou ik dit tempo zeker geen 42 kilometer kunnen volhouden hoor ;). Rond de 8 kilometer merkte ik wel dat ik het wat zwaarder kreeg, maar dan hoef je gelukkig nog maar 2 kilometer. Uiteindelijk kwamen mijn vader en ik samen de finish over. Omdat mijn horloge nog niet de 10 kilometer had aangetikt, renden we na de finish nog een klein stukje door. Mijn horloge zei uiteindelijk dat ik de 10 in 51.32 had gelopen, de officiële uitslag zei 51.06. Een dik PR dus! Ik heb nog nooit onder de 52 minuten gelopen, wat gaaf om dit toch zo snel na de marathon te kunnen behalen. Bas kwam in 53.19 over de finish, superknap als je bedenkt dat dit pas z’n tweede 10 km wedstrijd is en hij ook een minuut van z’n tijd heeft gehaald.
En nu? De volgende race die op de planning staat is de Bruggenloop, die ik samen met vriendinnetje Corine en m’n vader loop. Ik blijf dus gewoon lekker rennen hoor!