(nouja, niet op dit moment want ik kan amper lopen, maar dat komt wel weer)

Ik heb vandaag 32,2 kilometer hardgelopen! Nooit geweten dat ik daar toe in staat was, als je me dit 2 jaar geleden had gevraagd had ik je keihard uitgelachen. Twee weken geleden ging de 30 kilometer eigenlijk best slecht, maar vandaag was het op zich goed te doen! Volgens m’n schema ben ik nu qua afstand helemaal klaar voor de marathon.

Vanaf huis rende ik richting Zoetermeer, naar de Zoetermeerse Plas (Noord Aa). Als ik vanaf daar ook weer een route terug zou vinden zou ik ongeveer op 30/32 uitkomen (volgens Google Maps). Er stond een windje, ik had 2 energygels mee (van Born, een ander merk – ze zijn trouwens niet gaan lekken), m’n bidon en voor de zekerheid een pinpas en ov-kaart. Gisteren had ik het nieuwe album van The Script op m’n iPhone gezet, die kon ik mooi tijdens het hardlopen voor de eerste keer luisteren (No Good In Goodbye is m’n lievelingsliedje na 3x het album luisteren). Dat rende erg fijn!

Bij 15 kilometer nam ik m’n eerste energygel nadat ik m’n maag een beetje begon te voelen en stopte om even m’n kuiten te rekken. Als je eenmaal stilstaat is het zo moeilijk om weer te beginnen met rennen, alles doet dan ineens zeer. Tijdens de marathon moet ik ook maar een manier vinden om door te blijven rennen bij een drinkpost, misschien een rietje meenemen zodat ik niet dat hele bekertje over mezelf heen gooi?

Vanaf 21 kilometer begon het zwaarder te worden, ik begon m’n benen echt wel te voelen. Via Snowworld rende ik richting Nootdorp en vanaf daar naar Pijnacker. M’n bidon was leeg, dus een snelle stop bij de Viergang om ‘m weer te vullen. Kon ik mooi de laatste kilometers mee volbrengen. Bij 32,2 kilometer zette ik m’n horloge op stop, nog precies 10 kilometer extra en de marathon is in de pocket! Hoewel m’n benen nu geen stap meer kunnen verzetten, heb ik er wel vertrouwen in dat het goed gaat komen op 19 oktober!