Al een maand lang geen nieuw stukje, ik schaam me rot! Ik was 2 weekenden achter elkaar op de Veluwe te vinden, genoot van een geweldig Pinkpop weekend en een fantastisch vrijgezellenfeest van een vriendinnetje. Uiteraard heb ik ook gesport, hierbij een aantal highlights van afgelopen maand. Vanaf nu probeer ik ook weer wekelijks een stukje te plaatsen :).
Hoenderloo op de fiets
Op zaterdag 20 juni fietste ik samen met Bas en mijn schoonvader van Pijnacker naar Hoenderloo, toch een beetje een jaarlijkse traditie. Zaterdagochtend rond 9.15 uur stapten we op de fiets, om na een lekke band (waar we een pasgeboren kalfje zagen!) en ongeveer 40 kilometer later te genieten van koffie en appeltaart in Oudewater. 40 kilometer en 2 uur verder wilden we gaan lunchen in Wijk bij Duurstede, maar helaas was ons favoriete lunchtentje gesloten. En dat op zaterdagmiddag! Naah. Snap ik niet! Toen zijn we nog 10 kilometer doorgefietst, naar Amerongen om precies te zijn. Daar streken we neer op het terras om te genieten van een verrukkelijke omelet. Dat geeft de burger weer kracht!
Na 136 kilometer was daar eindelijk het verlossende gezicht: IJs van Co in Hoenderloo! De lekkere en simpele softijsjes kosten hier maar 70 cent, en er staat altijd een rij voor de deur. Ben je eens in Hoenderloo, sla deze highlight niet over! Daarna nog 2 kilometer naar Ben’s Dream, waar de chalet van Bas z’n ouders staat. Onder het genot van een Veluws biertje en een filmpje konden we weer een beetje aansterken. Na heerlijk geslapen te hebben vertrokken we de volgende dag weer naar de Randstad. Op de fiets naar Apeldoorn (au!) en vanaf daar met de trein verder. Rond 14.00 uur waren we thuis. Prima besteding van het weekend! Omdat 138 kilometer fietsen op 1 dag je niet in de koude kleren gaat zitten, liet ik het hardlopen dit weekend even voor wat het was. Deze fietstocht was immers een goede vervanger van mijn duurloop dit weekend.
Rondje Nationaal Park Hoge Veluwe
Een week later, 27 juni, was ik weer op de Veluwe te vinden. Ditmaal voor de jaarlijkse wandeltocht die door m’n schoonfamilie georganiseerd wordt. Via het zwerfpad liepen we het hele Nationale Park over, met de nodige verzorging onderweg. Lekker kopje koffie, een heerlijke kom soep en broodjes, goed geregeld! Na 36 kilometer lopen (en heeeeeele vermoeide en pijnlijke voeten) stond het terras met de rode parasols weer uitnodigend op ons te wachten. En oooh dat biertje waar we al de hele dag aan dachten smaakten verrukkelijk. ’s Avonds hebben we nog met de hele club gegeten, waarna we naar huis zijn gereden.
Ook hierdoor geen duurloop kunnen doen dit weekend (want zondag nog blaren op m’n voeten), maar we hadden de marathon praktisch gewandeld. Pfff misschien kwam het doordat mijn voeten nog niet echt getraind waren om te wandelen, maar ik had serieus nog meer pijn in m’n voeten dan ik na de marathon van Amsterdam had, haha. De Nijmeegse Vierdaagse is in elk geval niet voor mij weggelegd, laat mij maar hardlopen!
GirlsLove2Run Rotterdam
Afgelopen maandag werd er door GirlsLove2Run Rotterdam weer een maandelijke training georganiseerd, ditmaal kon je kiezen tussen 3,5, 5, of 7 kilometer rondom de Zevenhuizerplas in Nesselande. Eerder deze maand hadden ze een berichtje gepost dat ze begeleiders zochten. Leuk! Gisteren mocht ik dan ook de 5 km groep begeleiden als hekkensluiter. Gezellig om met al die meiden te kletsen! Toen het afgelopen was heb ik er zelf nog een rondje van 7 km achteraan geplakt, lekker in m’n eigen tempo. Als beloning werd ik getrakteerd op een mooie ondergaande zon (en heel veel vliegjes, blehh!).
Wanneer komt die duurloop dan?
Nou, die heb ik gisteren gerend! Aangezien het er in de weekenden steeds niet van kwam om een lang stuk te hardlopen, besloot ik dit maar doordeweeks te gaan doen, aangezien het toch nog superlang licht is. Na werktijd heb ik een heel stuk langs de Vliet gerend, door Delft, vervolgens de Vliet over bij de Zweth en vervolgens terug naar Pijnacker. Hoewel ik niet helemaal goed ben gelopen in Delft zat ik al eerder aan de 21 kilometer dan gedacht, waardoor ik nog een kilometer of 2 naar huis moest wandelen. Maar ik was zo blij, voor het eerst sinds mijn blessure in maart (waardoor ik gedwongen de marathon van Rotterdam moest afzeggen) heb ik weer een halve marathon kunnen rennen! Zonder pijn! Uiteraard ben ik nu wel een beetje moe, maar geen blessures in elk geval. Nu durf ik tenminste echt weer optimistisch naar Berlijn te kijken, omdat ik nu weet dat ik het in elk geval weer kan, die lange afstanden.