Het is hier wat stil geweest de afgelopen maanden, het sporten stond ook op een iets lager pitje dan voorheen. Geen marathons, geen halve marathons, het maximale wat ik sinds de Bruggenloop heb gelopen is ongeveer 11 kilometer. En dat was niet zonder reden: Bas en ik zijn in verwachting van ons eerste kindje!

Eind september gaat het gebeuren, dan worden we als alles goed gaat, papa en mama van een meisje. Onwijs leuk, maar ook ontzettend spannend! Omdat zwanger zijn niet meteen hoeft te betekenen dat je helemaal stopt met sporten, wil ik zo lang mogelijk blijven hardlopen. Dit gaat alleen wel op een wat lager pitje.

Trainen op lagere hartslag

De mensen die mij volgen op Runkeeper was het misschien al opgevallen: “Wat is d’r tempo achteruit gegaan, eerst ging ze toch veel sneller?!” Het is inderdaad wel even omschakelen, in oktober rende ik nog een vet PR op de 10 kilometer (onder de 50 minuten), tegenwoordig kan ik er makkelijk een uur over doen. Dit komt omdat je als zwangere vrouw een beetje op je hartslag moet letten tijdens het hardlopen. Wanneer deze te hoog wordt kan de baby tijdelijk minder zuurstof krijgen. Het beste is om op 60-80% van je maximale hartslag te lopen. Bij mij ligt dit getal ongeveer tussen de 120 en 160.

In de praktijk zorg ik ervoor dat mijn hartslag een beetje rond de 150 ligt, dat komt overeen met ongeveer 6 minuten per kilometer. Ik hoef ook niet meer sneller of verder, ik vind het nu gewoon fijn om überhaupt hard te lopen. Nu maar kijken hoe lang ik dit weet vol te houden!

Ik wil de komende tijd af en toe wat updates plaatsen over hardlopen tijdens de zwangerschap, dus kom vooral nog eens terug! 🙂