[nivo-slider theme=’light’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/07/durbuy.jpg’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/07/durbuy2.jpg’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/07/durbuy8.jpg’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/07/durbuy3.jpg’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/07/durbuy7.jpg’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/07/durbuy6.jpg’][nivoslides image_link=’https://www.thisgirlruns.nl/wp-content/uploads/2014/07/durbuy5.jpg’][/nivo-slider]
Na mijn halve marathon van vorige week voelde het echt alsof het nu pas begonnen is. Kilometers maken, nog meer van je weekend vragen. Je bent zo een halve dag kwijt! Deze week rende ik een 5 kilometer, deed ik een intervaltraining en rende ik een halve marathon in de Belgische Ardennen (alsof het de gewoonste zaak van de wereld is).
Dinsdag: 5 km
Dinsdag stond er 5 kilometer joggen op het programma. Omdat ik weinig tijd had werd dat geen joggen, maar een vrij snelle tempoloop om maar zo snel mogelijk weer thuis te zijn. Voor mijn gevoel rende ik echt supersnel, maar door die warmte lijkt het echt alsof er lood in mijn benen zat. Wat voelde als een pace van 5.15 p/km, was in werkelijkheid 5.38 p/km. Maar: ik was toch weer mooi geweest!
Donderdag: interval
Om zo lang mogelijk van het lekkere weer te genieten, pakte ik donderdag de fiets naar werk. ‘s Avonds deed ik weer eens mee aan de intervaltraining van Bloemendaal-Ruijgrok, wat extreem zwaar was door die warmte. Dribbelen, dan voluit en daarna een minuutje wandelen, en dat (voor mijn gevoel) 100x. Regelmatig steeg mijn hartslag boven de 170 uit, en dan ging ik nog niet eens zo hard. Een paar keer dacht ik ‘laat die mannen maar lopen, ik loop m’n eigen tempo wel’, maar bleef volhouden. Resultaat: bijna 14 km op de teller en trots op mezelf!
Zaterdag: 21 km
Vrijdagmiddag stapten we in de auto voor een weekendje Ardennen met een grote groep vrienden, en uiteraard heb ik ook mijn hardloopkleren ingepakt. Op Google Maps had ik vooraf al gekeken hoe ik het beste zou kunnen lopen, om maar zo min mogelijk te hoeven klimmen, dus ik besloot de rivier L’Ourthe op te zoeken, die niet zover van ons plaatsje Barvaux was. Zaterdagochtend 9.00 uur stapte ik na een ontbijtje van 2 krentenbollen de warmte in, en begon aan mijn ’tocht’ van 21 kilometer. Omdat ik de omgeving niet goed ken, leek het me het verstandigste om 10 kilometer heen, en daarna dezelfde weg weer terug te rennen.
De route was prachtig. Langs de rivier, langs campings en weilanden met koeien, door bossen en over heuvels. Ik kwam uit in het stadje Durbuy, met een prachtig middeleeuws centrum. Ik liep nog een klein stukje het stadje uit en hield daarna even een korte pauze. Ik slurpte weer een energygel naar binnen en koelde mijn polsen door ze in de rivier te houden. Daarna begon ik aan de weg terug. Door de warmte was het erg zwaar, ik baalde dan ook dat ik geen geld mee had genomen voor een flesje water, alleen mijn bidon was namelijk niet genoeg. Tip voor de volgende keer dus. Gelukkig bood een wc gebouwtje op een camping die ik passeerde uitkomst, en kon ik mijn bidon weer vullen.
Regelmatig zag ik mensen in de rivier zwemmen, daar was ik best jaloers op. Een beetje verkoeling kon ik bij 30 graden ook wel gebruiken! De gedachte aan de zwembadjes bij ons huisje hield me gelukkig op de been. Bij terugkomst deed ik dan ook snel mijn schoenen uit en sprong snel in het badje. Heer-lijk!