Vandaag kreeg ik een Facebook reminder, het is vandaag 3 jaar geleden sinds mijn allereerste hardloopwedstrijd, de 10km loop tijdens de CPC op 10 maart 2013. Toch wel leuk die herinneringen af en toe! Afgelopen zondag deed ik weer mee aan de CPC Loop in Den Haag, een van de leukste hardloopevenementen van Nederland. Nog leuker ook dat steeds meer vrienden het hardlopen hebben ontdekt en meededen aan diverse afstanden.
Afgelopen week moest ik naar de tandarts, zijn praktijk zit vlak aan de route van de halve marathon. Het begon gelijk te kriebelen toen ik alle afzethekken langs de weg zag staan. Evenementen zoals de CPC zijn altijd zo leuk om aan mee te doen. Zoveel deelnemers, zoveel toeschouwers, ik geniet er van. Dit jaar was er voor het eerst de CPC App, waarmee je deelnemers kon tracken. Zo wist je precies hoe het met iemand ging en of hij of zij de finish al was gepasseerd. Zo moedigde ik vanaf de bank de 5 km lopers aan en hield ik de 10km kampioenen ook in de gaten.
Rond 13.00 uur mijn vader opgehaald, met de Randstadrail naar Den Haag gegaan en gewandeld naar het Malieveld. Bas en Nadia hadden de 10 km medailles binnen, dus op het Malieveld konden we ze nog even opzoeken en ze feliciteren met hun topprestatie voordat wij richting startvak 2 liepen. Vorige week heeft mijn Garmin horloge het helaas begeven, dus liep ik deze race met Runkeeper. Ik merkte meteen hoe ik gewend was telkens mijn gemiddelde pace te bekijken of even te zien hoeveel kilometer ik er al op had zitten. Inmiddels wel een nieuw horloge besteld, dus als het goed is heb ik volgende week weer een horloge om!
Maar goed, we stonden dus in dat startvak ;-). M’n vader belde m’n opa en oma op, om te vertellen dat we over ongeveer 40 minuten bij Houtwijk zouden zijn, waar ze ons kwamen aanmoedigen. Jammer genoeg begon het te regenen, maar gelukkig klonk daar eindelijk het startschot. Vorig jaar liep ik ook de halve marathon, maar toen gooide de pijn in m’n knie roet in het eten. Dit keer had ik nergens last van. Het lopen ging super lekker en het zien van opa en oma bij de 8 kilometer was ook onwijs leuk! De zon liet zich inmiddels ook lekker zien, en na 15 kilometer kwam de zee in zicht.
Superleuk, mijn broer Sebastiaan stond daar ineens ons aan te moedigen! Echt een verrassing, je ziet ook op de foto’s dat we echt niet hadden verwacht dat hij er zou staan, haha. Ik liep nog steeds samen met m’n vader, die ik steeds vroeg of we nog op schema zaten (ik wilde graag onder de 2 uur finishen). Nog een weekje, dan heb ik weer een eigen horloge ;-). We zouden nog ruim een half uur hebben om de laatste 5 kilometer te volbrengen, dus die 2 uur gingen we wel halen.
Met nog minder dan een kilometer te gaan kon ik mijn vader niet meer overhalen om nog even een sprintje te trekken en zijn we net niet tegelijk gefinished. Mijn eindtijd, 1.58.19. Woohoo! Mijn PR stond op 1.59.00, dus toch lekker om er 41 seconden vanaf te kunnen halen.
Nog een maandje en twee duurlopen tot de marathon! Zin in :).