Vrijdagochtend ging de wekker vroeg; om 05.45 uur al, om precies te zijn. Ongeveer 3 kwartier later stonden we met de auto bij m’n ouders voor de deur, en vertrokken we met z’n viertjes naar Berlijn. Daar begon ons avontuur!
Helemaal (uit)gerust was ik niet, want door drukte op werk heb ik me nauwelijks echt kunnen voorbereiden op de marathon de laatste week. Maar ik moest het er maar mee doen, een streeftijd had ik niet, met uitlopen van de marathon was ik ook al tevreden. Zeker als ik naar de blessures kijk van de afgelopen maanden, en dat mijn langste duurlopen 27 en 30 km waren.
Sightseeing in Berlijn
Vrijdagmiddag om 14.00 uur waren we in Berlijn, en stopten we kort bij het hotel om onze spullen af te gooien. Hoe toevallig, we hadden kamernummers 42 en 43! We stapten bij ‘onze’ metrohalte Turmstraße op de metro richting het voormalige vliegveld Tempelhof, waar de marathon expo was en wij onze startnummers konden ophalen. Wat een groot evenement die expo, en dat het op een oud vliegveld (incl gates en balies) was maakte het wel bijzonder. Natuurlijk moest je eerst alle hallen door voordat je eindelijk bij het stuk was waar je je startnummer kon halen, maar dat was vorig jaar bij Amsterdam ook zo. Daarna was het tijd voor wat sightseeing. Met onze WelcomeCards konden we 3 dagen onbeperkt door de stad reizen, handig. We gingen naar Unter Den Linden waarna we alvast de Brandenburger Tor en de Reichstag inspecteerden, het start- en finishgebied. Hier namen we een lekker biertje (2,5%) en currywurst, heerlijk! Tentjes werden al opgebouwd en de finishlijn was al te zien, ik kreeg meteen kriebels!
’s Avonds aten we bij de Italiaan, met een klein biertje erbij (want goedkoper dan cola, je bent een Nederlander of niet) en daarna ons bedje opgezocht, want onze voetjes begonnen we al flink te voelen.
Berlin Marathon Inlineskating
Zaterdagochtend gestart met een heerlijk ontbijtbuffet in ons hotel, en toen de stad in, waar we een kijkje namen bij Checkpoint Charlie en Topografie des Terror, waar een stuk van de Berlijnse muur te zien was. Toen een broodje gegeten op Alexanderplatz en daarna terug naar het hotel, want het was voor Bas tijd om zich klaar te gaan te maken voor de skate marathon. Nadat ik hem had afgezet bij het start en finishgebied ging ik zelf weer terug naar het hotel, want daar was ongeveer het 5 kilometerpunt waar we Bas zouden gaan aanmoedigen. Wat ging dat snel zeg, de profs gingen echt met 60km per uur voorbij. Samen met m’n ouders reisden we door Berlijn om Bas bij verschillende plekken te kunnen aanmoedigen, echt leuk om zelf ook een keer aan die zijlijn te gaan. Uiteindelijk heeft ie ‘m in 1.57 geskate, echt snel! ’s Avonds weer lekker uit eten om het te vieren, alleen koos ik toch veilig voor cola vandaag.
Eenmaal terug in het hotel zocht ik m’n spullen bij elkaar voor zondag, want het was al bijna mijn beurt!
Marathon day!
Zondagochtend ging de wekker om 6.45, maar eigenlijk was ik al wakker. In de ontbijtzaal was ik niet de enige marathonloper, maar wel de enige die het moeilijk vond om fatsoenlijk te ontbijten. Een broodje lukte nog wel, maar met die tweede had ik echt moeite, zo zenuwachtig was ik. En ik wist dat het belangrijk was om genoeg te eten, dus dat maakte het zenuwachtige gevoel alleen maar erger. Ik nam nog een banaan mee en pakte de laatste spulletjes op de kamer, waarna het tijd was naar de start te gaan. Ook al was ik al 100x naar de wc gegaan, eenmaal in het startgebied moest ik weer, dus nadat ik m’n tas had afgegeven ging ik in de rij staan voor de dixies. En die was laaaang. Blijkbaar was ik niet de enige met zenuwen. Gelukkig stond ik toch nog ruim op tijd in het startvak.
Morgen deel twee van mijn marathon avontuur!
Hey Michelle!!
Wat leuk om dit allemaal te lezen, echt superknap van je!
Groetjes,
Linda en Peter