I said yes to my dress! Afgelopen zaterdag ging ik samen met mijn moeder, schoonmoeder en zusje op jacht naar DE jurk. En wat was het leuk!

We begonnen onze zoektocht bij de Bruidsoutlet in Leiden. Omdat het kopen van een trouwjurk best een kostenplaatje is, hoopte ik stiekem dat ik hier de jurk van mijn dromen zou vinden. Bij binnenkomst waren we nog de enige in de winkel, de verkoopster hielp ons een beetje op weg en vervolgens mochten we zelf kijken of er iets tussen zat wat me aansprak. Ik mocht 3 jurken uitzoeken, waarna de verkoopster mij in de jurken hielp. Ook al waren ze niet direct wat ik zocht, toch stonden ze prachtig. Dat effect hebben die jurken gewoon! Soms vond ik de bovenkant van een jurk mooi, maar de onderkant weer van een andere jurk. Na ongeveer 5 kwartier een een stuk of 4 jurken gepast te hebben, liepen we weer naar buiten, met een hele hoop inspiratie rijker. Na een korte pauze bij een bakkerij waar we smulden van koffie met wat zoets, gingen we naar de Bruidshoek, ook in Leiden. Hier had ik sowieso een afspraak staan, dus dat we niet slaagden bij de outlet was niet zo’n ramp :).

Wat een gezellig sfeertje als je binnen loopt bij de Bruidshoek. Allemaal hoekjes waar je met je ‘gevolg’ aan een tafel gaat zitten, met een kleedhokje (zeg maar kleedkamer) ernaast. Echt een soort private shopping.  Met een drankje en een taartje vroeg de verkoopster naar mijn wensen. Ik vertelde wat ik al had aangehad en wat ik juist wel of niet mooi vond. Toen hield ze een jurk die in de buurt hing omhoog. ‘Zoiets?’ En meteen had ik een goed gevoel!

Toen ging ze nog op zoek naar 4 andere jurken die aan mijn omschrijving voldeden en daarna mocht ik gaan passen. ‘Als je over een uurtje zou gaan trouwen, welke jurk zou je dan aantrekken?’, vroeg ze toen we samen in het pashokje stonden. Ik koos voor de jurk die ze als eerste had aangewezen. Toen ik hem aan had, werd ik meteen blij. Ik werd er zelfs een beetje emotioneel van toen ik het hokje uit kwam (en mijn moeder had ook vochtige ogen!). Blijkbaar is dit wat je voelt als het DE jurk is. Daarna trok ik de andere jurken aan die de verkoopster had uitgezocht, maar ze waren het allemaal net niet. Die eerste was toch echt het leukste. ‘Zullen we die eerste jurk nog maar een keer aantrekken?’. En ja hoor, dit werd hem! M’n maten werden nog even opgenomen en de verkoopster vroeg of ik nog verwachtte aan te komen of af te vallen. ‘Ik hoop het niet!’, zei ik. Maar wat wel betekent dat ik ook na de marathon moet blijven hardlopen, want straks vliegen de kilo’s er ineens aan en pas ik m’n jurk niet meer ;-).

Na mijn final ‘yes to the dress’ volgde de prosecco en maakte ze verkoopster een paar foto’s van ons, met mij in de jurk natuurlijk. Het zijn echt leuke foto’s geworden, die ik helaas nog niet kan delen, want het moet nog wel een verrassing blijven! Maar ook als je (nog) geen trouwplannen hebt, ik kan het iedereen aanraden om een middagje trouwjurken te passen, want het is echt het allerleukste kledingstuk wat ik ooit gekocht heb (en ook het duurste trouwens, haha)!

Nu is het 4 maanden wachten tot de jurk binnen is, en ik hem in mijn eigen maat mag passen. Daarna gaan ze kijken of er nog dingetjes versteld moeten worden, waarna ik hem een maand voor de bruiloft nog een keer aan heb.

To be continued! 🙂

(Wil je lezen wat hieraan vooraf ging, lees dan #1)